De vragen waren gesteld door Kamerlid Ellemeet, en gingen in essentie over de vraag of de patiënt niet moet vrezen voor verschraling van (de toegang tot) het verzekerde pakket wanneer anderen dan de arts kunnen bepalen of het medisch noodzakelijk is dat een patiënt een bepaald medisch hulpmiddel krijgt. Te denken valt aan de sturing door de zorgverzekeraars en prikkels bij leveranciers (verzendhuizen, apotheken).

 

De minister houdt zich wat op de vlakte, en stelt dat het “een gezamenlijke verantwoordelijkheid van alle betrokken partijen” is dat “het juiste hulpmiddel bij de juiste patiënt wordt ingezet om zowel de kwaliteit als de doelmatigheid van de zorg te bevorderen en te behouden.” Ze benadrukt het belang van gezamenlijk gedragen kwaliteitstandaarden voor de kwaliteit en uniformiteit van het basispakket (denk aan generieke kwaliteitskader voor de hulpmiddelenzorg).

 

Klik hier voor de antwoorden op de vragen.