Biomarkers voor nieuwe inzichten in hartfalen

Hoewel er de afgelopen jaren vooruitgang is geboekt, is de prognose voor patiënten met hartfalen nog steeds slecht en zijn behandelopties vaak beperkt. Dit komt vooral omdat hartfalen wordt veroorzaakt door een complexe interactie aan genetische, hormonale en biochemische verstoringen. Om tot verbetering te komen moeten allereerst deze verstoringen goed in kaart worden gebracht. In haar promotieonderzoek heeft Lisa Emmens verschillende biomarkers onderzocht die nieuwe inzichten zouden kunnen verschaffen in deze verstoringen.

Omdat bij hartfalen de kwaliteit van de nierfunctie belangrijk is, ging de promovendus op zoek naar biomarkers om nierfunctie te meten. Ze startte met de rol van kidney injury molecule-1, een transmembraan eiwit, als biomarker. Dit eiwit bleek echter niet geschikt om een goed beeld van de nierfunctie te geven. Een volgende verbinding, proenkelfaline, bleek wel een geschikte marker, maar helaas heeft deze stof geen relatie met de kans dat een patiënt in de toekomst hartfalen ontwikkelt.

Nieuw onderzoek naar geschikte biomarkers zal worden voortgezet. De promovendus toonde wel aan dat HDL, het “goede cholesterol”, een rol zou kunnen spelen bij het ontstaan van hartfalen.

Klik hier voor meer informatie.