Voor de integrale tekst van het ingezonden bericht klik hier.

 

Ze wijst erop dat juist in de zorg het belangrijk is dat een patiënt een goede keuze kan maken en dus ook keuzes heeft. Dat ligt bij bijv. koffiezetapparaten fundamenteel anders dan bij bloedglucosemeters. Een diabetes-patiënt heeft een  bloedglucosemeter nodig om normaal te kunnen leven. Wanneer de keuze voor een bloedglucosemeter drastisch beperkt wordt, met als gevolg dat iemands vertrouwde meter niet meer vergoed wordt, zijn de gevolgen veel ingrijpender dan bij een koffiezetapparaat.

 

Smilde is kritisch over het beleid dat zorgverzekeraars VGZ en CZ hebben willen doorvoeren door, zonder enige vorm van overleg met patiënten(verenigingen) het aantal typen vergoede bloedglucosemeters flink te beperken. Door bezwaren uit het veld heeft VGZ dit besluit gelukkig opgeschort en komen er gesprekken tussen de zorgverzekeraar en DVN. Met CZ lopen de discussies nog.

 

De DVN is van mening dat het kortzichtig is om te denken dat de beperktere keuze in bloedglucosemeters noodzakelijk is om de zorg betaalbaar te houden. Goede zorg betaalbaar houden kan alleen maar als de patiënt er voluit bij betrokken wordt. Dit geldt des te meer als het gaat om mensen met chronische aandoeningen, zoals diabetes. Juist zij zijn ervaringsdeskundigen, die weten hoe ze zinnig en zuinig met hun zorgvraag om moeten gaan en op een goede en verantwoorde manier zelfmanagement kunnen organiseren. Daarbij horen ook goede en passende hulpmiddelen, zoals een glucosemeter, omdat bij diabetes altijd sprake is van een delicaat evenwicht om 24 uur per dag de bloedsuikerspiegel in balans te houden. Een plotselinge verandering van hulpmiddelen kan deze balans verstoren.

 

Het simpelweg overstappen naar een andere verzekeraar is niet altijd een reële optie, bijv. als er ook een aanvullende verzekering in beeld is waarvoor een acceptatieplicht geldt. Bovendien is het niet uitgesloten dat andere verzekeraars het voorbeeld van CZ gaan volgen.