Zij wijst er echter wel op dat VHBC niet primair moete worden ingezet als economische tool, maar als een manier om de kwaliteit van de zorg te verbeteren. Wanneer er onvoldoende oog is voor de praktische beperkingen én het draagvlak onder professionals en patiënten is VBHC gedoemd te mislukken.

Door in plaats van de kosten de voor patiënten relevante uitkomsten centraal te stellen, appelleert VHBC niet alleen aan patiënten en de intrinsieke motivatie van de medisch specialist, maar ook aan die van bestuurders, verzekeraars en politici, zo wordt in de position paper gesteld. De Federatie tekent hierbij wel aan dat het belangrijk is realistische verwachtingen te hebben. Zo zijn zorgstraten zijn prima voor enkelvoudige aandoeningen, maar wordt de invoering een stuk lastiger bij multi-orgaan problemen.

Ondanks de inspirerende belofte die uitgaat van het concept VBHC is het belangrijk oog te hebben voor de randvoorwaarden die noodzakelijk zijn. Gewezen wordt op het feit dat voor een grootschalige invoeren van uitkomstmetingen ict-belemmeringen zullen moeten worden opgelost. Ook driegt een toename van de administratieve lasten en brengt de privacy wetgeving beperkingen met zich bij het vastleggen en uitwisselen van gegevens.

De FMS noemt realisme en zorgvuldigheid als wellicht de meest essentiële factoren om het concept VHBC in Nederland te implementeren zijn. Er wordt gewaarschuwd voor het blind staren op de belofte van VBHC, terwijl het een concept is dat ook beperkingen kent. ‘We moeten oog houden voor de risico’s en nadelen die óók aan het concept VBHC kleven. Als het concept VBHC wordt geïntroduceerd als een management tool, en geen onderdeel vormen van de “hearts and minds” van patiënten en dokters, is het gedoemd te falen’, aldus de Federatie.