De Codecommissie bevestigt dat sponsoring van een virtuele bijeenkomst getoetst moet worden aan de regels voor gastvrijheid, waarbij in dit geval sprake is van een bijeenkomst die door een onafhankelijke derde wordt georganiseerd. Artikel 9 is van toepassing. De Codecommissie herhaalt het uitgangspunt uit A20.04: het is onaannemelijk dat bij een virtuele bijeenkomst niet aan de eisen van programma en locatie wordt voldaan. Van reis- en verblijfkosten is ook geen sprake, zodat de enige kosten die met de financiële sponsorbijdrage worden betaald betrekking hebben op de organisatie (in dit geval: de ontwikkeling van de serious games). Organisatiekosten tellen niet mee voor de maximumbedragen (artikel 9 lid 3 sub c GMH). Wel benadrukt de Codecommissie de noodzaak van een solide begroting vooraf en gedetailleerde verantwoording achteraf; een eventueel surplus zal moeten worden terugbetaald aan de sponsoren.

Ten aanzien van de vergoeding aan de zorgprofessionals die diensten verlenen in het kader van de ontwikkeling van de gesponsorde virtuele meeting geldt dat daarvoor mag worden betaald. Maar omdat dat gebeurt met de financiële bijdrage van leveranciers zijn de artikelen 13/14 GMH van toepassing. Het uitgangspunt is dat de vergoeding voor de diensten moet redelijk zijn, uitgaande van de in de toelichting bij artikel 13 genoemde maximumuurtarieven. De betaling voor deze diensten in de vorm van een percentage van de winst is niet toegestaan omdat dat kan leiden tot een vergoeding die hoger is dan in de GMH is toegestaan.

Klik hier voor het advies.