Klinische chemie neemt afstand van frauduleus laboratoriumonderzoek

De NVKC refereert aan de beschuldigingen van het oplichten van verzekeraars, valsheid in geschrifte en witwassen in combinatie met de twijfelachtige reputatie van het soort laboratoriumonderzoek dat het ELN uitvoert. Men spreekt over onderzoek dat niet binnen de reguliere geneeskunde wordt verricht omdat wetenschappelijke onderbouwing ontbreekt. De NVKC constateert dat het - afgezien van de (mits bewezen) schokkende fraude geen verbazing wekt dat het zover heeft kunnen komen. In Nederland is het doen van medisch laboratoriumonderzoek niet wettelijk voorbehouden aan een bepaalde beroepsgroep: iedereen, en dus ook een charlatan, kan een medisch laboratorium starten en welk soort van laboratoriumonderzoek dan ook uitvoeren. Dat deze omissie in de wetgeving tot nu toe nog niet tot grotere ongelukken dan wel calamiteiten heeft geleid, is volgens de NVKC uitsluitend te danken aan zelfregulatie. 

De NVKC wijst er op dat de beroepsgroep van laboratoriumspecialisten zelf een integraal systeem van kwaliteitsbewaking heeft opgezet, zowel voor het laboratorium middels accreditatie, als voor de laboratoriumspecialist klinische chemie in de vorm van opleiding, registratie en herregistratie.
Het moge duidelijk zijn dat het ELN en de in het artikel als ‘klinisch chemicus’ opgevoerde directeur geen deel uit maken van dit systeem; er is echter geen instantie die er op toeziet dat iemand zich daaraan houdt of er misbruik van maakt. De NVKC is van mening dat deze lacune in de wetgeving gedicht dient te worden en spant zich al jaren in om het Ministerie van VWS en andere betrokkenen hiervan te overtuigen. De recente evaluatie van de Wet BIG geeft daar eveneens aanleiding toe.