Toen 15 jaar geleden het volledig menselijk genoom in kaart werd gebracht, was het al snel duidelijk dat dat maar een gedeeltelijk beeld opleverde van de werking van ons lichaam. De originele DNA-code is weliswaar dezelfde in elk van onze cellen, maar de cellen zelf verschillen onderling nog enorm. Die diversiteit ontstaat doordat niet alle genen in elke cel tegelijkertijd worden ingezet. Om een beter beeld te krijgen, moet dus niet alleen worden gekeken alleen kijken naar de genen op zich, maar ook naar wanneer ze echt gebruikt worden.

Het lichaam van een volwassene bestaat uit 30 triljoen cellen. Dankzij nieuwe technieken kunnen wetenschappers de activiteit van 20.000 genen meten in één enkele cel. Als deze methode wordt toegepast, wordt het een steeds grotere uitdaging om al die meetgegevens samen te brengen en patronen te vinden waar we daadwerkelijk iets van kunnen opsteken. De Leuvense onderzoekers ontwierpen een methode, die SCENIC werd gedoopt, en waarmee celpopulaties met gelijkaardige activiteitspatronen snel en nauwkeurig kunnen gesorteerd worden.

Klik hier voor meer informatie.