De sensor is ongeveer net zo groot als een luciferdoosje. De ervaring leert dat de patiënten weinig tot geen last ondervinden van de sensor die op de onderste linker rib geplakt wordt. De sensor registreert de hart- en ademhalingsfrequentie, de houding en activiteit van de patiënt. De geregistreerde functies worden doorgestuurd naar het informatiesysteem van het ziekenhuis voor monitoring op afstand.

 

Een team van internisten, longartsen en verpleegkundigen bekijkt de doorgestuurde gegevens iedere dag om een goed beeld te krijgen van hoe het met de overgeplaatste patiënt gaat. Als uit de metingen blijkt dat de toestand van een patiënt onverhoopt achteruitgaat, kan de specialist onmiddellijk ingrijpen en de behandeling aanpassen. Het Maasstad ziekenhuis is onlangs overgegaan op deze vorm digitale geneeskunde.

 

Tijdens de coronacrisis werd een vergelijkbare sensor op diverse plaatsen al ingezet voor het op afstand monitoren van COVID-19 patiënten. Toen nog met als voornaamste doel de werkdruk te verlichten en veiligheid van zorgverleners te vergroten.

 

Klik hier voor meer informatie.