In het bewuste artikel (Volkskrant 19 februari 2015) geeft Van Weel aan op basis hiervan te kunnen bevestigen dat zorgverzekeraars alleen maar op de prijs letten en te weinig naar de kwaliteit kijken. In zijn betoog gaat hij vervolgens alleen maar in op de prijs, en alleen al daarbij laat hij nogal wat steken vallen. Zo verwijt hij bijvoorbeeld huisartsen dat die maar in het wilde weg bloedonderzoek laten doen. En aan laboratoria dat zij ook maar wat aan declareren bij de verzekeraar.

 

Zowel vanuit de NVKC als door SAN/Ineen is gereageerd op het betoog, maar de Volkskrantredactie heeft er voor gekozen om een stuk te plaatsen van hoogleraar Eerstelijnszorg Pop (Universiteit Tilburg) die geen spaan heel laat van het opiniestuk. Pop verwijst bijvoorbeeld naar de landelijke samenwerkingsafspraken die door NHG, NVKC, NVMM en SAN zijn gemaakt over het rationeel aanvragen van laboratoriumonderzoek. Hij laat zien dat tarieven bestaan uit meer dan sec de kosten van een test: "het inrichten van perifere bloedafnameposten, het betalen van de prikassistentes en laboranten, transport, de ICT en vooral: de zorgvuldige verslaglegging en terugrapportage naar de aanvrager (diagnostisch toetsoverleg)". Eerstelijnsdiagnostiek beslaat bovendien maar een heel klein deel van het geheel. Hij laakt de zorgverzekeraar die "vanaf 1 januari de huisarts een bonus uitbetaalt als hij/zij de patiënt bloed laat prikken in een door hen geoormerkt artsenlab".

 

De NVKC heeft nog veel meer toe te voegen aan de reactie van Pop: dat het uitgangspunt zorg voor de patiënt moet zijn, dat goede diagnostiek aan de voorkant juist elders in de zorgketen kosten bespaart, dat kosten dus altijd in relatie met kwaliteit dienen te worden bezien, dat de kosten voor diagnostiek in Nederland tot de laagste van Europa behoren...

 

Het vereist echter een pagina-groot verhaal om alle aannames en onzorgvuldigheden die Van Weele te berde brengt te weerleggen. De NVKC buigt zich, zo mogelijk samen met NVMM, FMS en andere betrokkenen, over dit grote verhaal.