Wilma Zijlema bestudeerde voor haar proefschrift de relatie tussen gezondheid en omgevingsomstandigheden. Zijlema bekeek gegevens van vijf Europese bevolkingsonderzoeken: LifeLines (Nederland), KORA (Duitsland), HUNT (Noorwegen), EPIC-Oxford (Verenigd Koninkrijk) en FINRISK (Finland). Ze beschrijft ten eerste de relatie tussen de verstedelijking van de woonomgeving en een aantal aandoeningen. In een stedelijke omgeving blijken verslechterde longfunctie, angst en depressie vaker voor te komen dan op het platteland, terwijl het metabool syndroom (voorbode van type 2 diabetes) juist op het platteland vaker wordt aangetroffen. Vervolgens onderzocht zij of er een verband bestaat tussen luchtverontreiniging en depressieve stemming. Hiervoor werden geen eenduidige aanwijzingen gevonden. Geluidshinder bleek daarentegen wel gerelateerd aan lichamelijke klachten. Zijlema concludeert hieruit dat de leefomgeving nadelige gevolgen kan hebben voor de gezondheid.

 

Zijlema stelt dat het combineren van gegevens uit verschillende bevolkingsonderzoeken een aantal voordelen met zich meebrengt: een groot aantal deelnemers, de brede mate van blootstelling en de mogelijkheid de gegevens uit de verschillende onderzoeken te vergelijken. Dit laatste leverde het inzicht op dat er voorzichtig moet worden omgesprongen met resultaten afkomstig uit slechts één onderzoek, omdat de bevindingen niet altijd consistent zijn. Zijlema pleit daarom voor harmonisatie van onderzoeksgegevens, zodat het vergelijken van resultaten zinvoller wordt.’