Hartfalen is een zeer ernstige aandoening, waarbij het hart niet meer in staat is om voldoende bloed het lichaam rond te pompen. In Nederland lijden naar schatting 160.000 mensen aan hartfalen en de gemiddelde levensverwachting is slechts 5 jaar, afhankelijk van de ernst. Eén van de belangrijkste processen bij de ontwikkeling van hartfalen is cardiale remodeling. Hierbij ondergaat het hartweefsel veranderingen ten nadele van de functie en structuur. Uit het onderzoek blijkt dat biomarkers kunnen worden gemeten en inzicht kunnen geven in het ontstaansmechanisme van hartfalen en de interactie met andere organen.

 

Biomarkers kunnen ook belangrijk zijn om patiënten met een verhoogd en juist zeer laag risico na een opname van hartfalen te identificeren. De promovendus beschreef ook de natuurlijke variatie van een serie biomarkers in patiënten met hartfalen. Deze kennis is cruciaal voor adequate interpretatie van verschillende biomarkers.

 

Het proefschrift beschrijft tevens dat biomarkers niet alleen een belangrijke rol spelen in diagnose en prognose, maar kunnen ook zelf een doel zijn voor therapie. Ook zijn studies gedaan met als doel het (patho-)fysiologische mechanisme van biomarkers en interacties tussen verschillende ziekteprocessen te beschrijven, om zo de causale relatie tussen de ontwikkeling van hartfalen en kanker in kaart te brengen.

 

Klik hier voor meer informatie.