Daardoor zouden bij degenen uit de laagste risicoklasse cardiale stresstests niet langer nodig zijn. Dat blijkt uit een observationele studie gepubliceerd in Annals of Internal Medicine. Daarin voeren Muhammad Hammadah e.a. twee groepen patiënten op. De eerste omvat 589 patiënten bij wie met behulp van SPECT-beeldvorming de doorbloeding van de hartspier zichtbaar was gemaakt (myocardperfusiescintigrafie). Die gegevens werden vervolgens gebruikt om het afkappunt voor hs-cTnI te bepalen voor die patiënten die geen induceerbare ischemie of problemen met de bloeddoorstroming bleken te hebben. Bij 2,5 picogram per milliliter hs-cTnI vonden de onderzoekers een subgroep van 101 patiënten met een laag risico. In een follow-up van drie jaar traden bij hen geen cardiovasculaire events op, terwijl 33 personen met een hs-cTnI-gehalte boven het afkappunt daar wel mee te maken kregen. De tweede groep (118 personen) werd gebruikt om het gevonden afkappunt te valideren.

 

De onderzoekers schatten dat ongeveer een kwart van alle patiënten met een coronaire hartziekte hs-cTn-gehalten zal hebben die onder het afkappunt liggen. De maat is volgens hen te gebruiken om patiënten met een stabiele conditie uit te filteren. Dat is een goede zaak, vinden ze, want een biomarker is goedkoper dan een stresstest met ecg, echocardiografie en/of een SPECT-scan. Ook commentator Devereaux vindt het ‘bemoedigende resultaten’, die echter wel om verdere evaluatie vragen. Hij wil graag drempelwaarden waarmee zowel patiënten met een hoog als met een laag risico op een al dan niet fataal myocardinfarct zijn te identificeren.

 

Bron: Medisch Contact