Beide onderzoeksgroepen gebruikten RNA-moleculen in het bloed van koortsige kinderen om na te gaan of de afweerreactie van de zieken bij een virus of een bacterie hoort. Bij de Mahajan-studie ging het om kinderen van maximaal twee maanden, die op de SEH kwamen vanwege koorts. Zij vonden 66 genen aan de hand waarvan een redelijk betrouwbare inschatting kon worden gemaakt. De Herberg-groep keek naar kinderen jonger dan 17 jaar (mediaan 19 maanden) die met koorts op de SEH kwamen. Bij hen werd slechts naar 2 RNA-moleculen gekeken, en ook op basis hiervan was het mogelijk onderscheid te maken.

Deze studies zijn eerste stappen op weg naar een mogelijke nieuwe manier om snel een bacteriële infectie te kunnen aantonen dan wel uitsluiten. In een begeleidend commentaar ziet Howard Bauchner de toekomst al helemaal voor zich: ‘de dag dat ouders van een koortsig kind thuis een test doen, de dokter bellen, en samen besluiten of een kind moet worden gezien, zou snel kunnen komen.’