Er bestonden al zogenoemde good contracting practices voor zorgverzekeraars, maar die waren vrijblijvend en hadden volgens zorgaanbieders weinig effect. Daarom heeft de NZa nu de formele Regeling transparantie zorginkoopproces Zvw in het leven geroepen, die geldig is vanaf 1 januari 2016. In de regeling staat onder meer dat zorgverzekeraars een ‘redelijke termijn’ moeten hanteren voor de zorgaanbieder om op een contractvoorstel te reageren. Ook dienen verzekeraars tussentijdse wijzigingen in het inkoopbeleid ‘tijdig’ en gemotiveerd bekend te maken. Zorgaanbieders verzochten de NZa tevergeefs om de termijnen concreet te maken en om duidelijke richtlijnen te formuleren over wanneer tussentijdse wijzigingen wel of niet geoorloofd zijn. Ze menen dat dit nodig is om de regeling handhaafbaar te maken. Ook missen de zorgaanbieders regels over inzage in documenten waarop inkoopbeleid en kwaliteitseisen zijn gebaseerd.

 

De NZa zegt in een schriftelijke reactie dat ze de conceptregeling ter beoordeling heeft gestuurd  naar zorgpartijen die al eerder over dit onderwerp contact hadden met de NZa of hadden aangegeven dat ze hierover wilden meepraten. De open normen zijn gekozen omdat de NZa ruimte wil bieden aan de diversiteit aan zorgaanbieders; het kan per sector én aanbieder verschillen wat een ‘redelijke termijn’ of ‘voldoende beschikbaar zijn’ is. De onafhankelijke geschillencommissie die binnenkort in het leven wordt geroepen, kan deze begrippen per geval nader invullen, aldus de NZa.

 

Over inzage in relevante documenten schrijft de zorgautoriteit: ‘De Regeling gaat erover dat zorgverzekeraars hun inkoopbeleid bekendmaken en laten weten wanneer zorgaanbieders in aanmerking komen voor een contract. Het is wenselijk als ze ook aangeven wat de beweegredenen achter het inkoopbeleid en de kwaliteitseisen zijn, maar het is niet vereist.’ De Autoriteit Consument & Markt (ACM) zou graag zien dat de tarieven die ziekenhuizen en zorgverzekeraars met elkaar afspreken, openbaar worden gemaakt, aldus bestuursvoorzitter Fonteijn van ACM.

 

Door het hogere eigen risico (in 2016 385 euro) moeten patiënten behandelkosten vaak zelf betalen, maar zij weten meestal niet hoeveel dat is. De prijzen die ziekenhuizen en verzekeraars hebben afgesproken, zijn niet openbaar.