Biomarkertests hebben nog steeds niet een vanzelfsprekende toegang tot de patiënt en dit belemmert zowel de patiëntenzorg als de innovatie. Het staat ook in de weg aan kostenbesparingten, omdat deze tests de gezondheidszorgsystemen efficiënter en, na verloop van tijd, zuiniger kunnen maken. In een recent gepubliceerd artikel is ingegaan op het potentieel van biomarkertesten en de vele obstakels voor adoptie en implementatie.

Het artikel geeft een mooi overzicht en onder meer ook casestudies van biomarker testen in de borst, eierstokkanker, prostaat, long-, schildklier-en darmkanker. Aan de orde komen ook de mogelijkheden om de toegang en afstemming te verbeteren, en om belemmeren te verhelpen, zoals ten aanzien van financiering en terugbetaling/vergoeding.

De auteurs dringen aan op een eerste minimumtestscenario, dat universele toegang tot een reeks biomarkertests voor de momenteel meest voorkomende aandoeningen zou moeten garanderen, met als stip op de horizon een optimaal testscenario waarin een veel breder scala aan biomarkertests zou worden ingevoerd en geimplementeerd. Er is dan wel een nieuw beleidskader voor Europa nodig.

Aan het artikel hebben veel deskundigen en stakeholders meegewerkt: patiënten, clinici, academici, geneesmiddelenautoriteiten, HTA-instanties, betalers, de diagnostische, farmaceutische en ICT-industrie en nationale beleidsmakers. Klik hier voor de publicatie.